جهت آشنایی بیشتر با شبکه مجموعه ای از مقالات در موضوع IP ، SubMask،Gateway، DNSو WINSآشنایی با ساختار شبکه را منتشر خواهم کرد
در بخش نخست در رابط با IP آدرس صحبت میکنیم
IPچیست:
Ip آدرس مانند کد پستی یک شماره جهت شناسایی یک دستگاه ( کارت شبکه) در شبکه داخلی و یا اینترنت می باشد، این آدرس در شبکه محلی و یا اینترنت باید اختصاصی باشد، یعنی اگر دستگاه در شبکه داخلی کار میکند آدرس IP آن باید یکتا باشد و در جای دیگری تکرار نشده باشد تا بسته های ارسالی به مقصد مورد نظر ما برسد(در صورتی که IP تکراری باشد به اصطلاح Conflict رخ میدهد و مشکل در شبکه جهت شناسایی آن دستگاه ها پیش میاید)
IP آدرس مختص پروتکل TCP/IP است
Protocol چیست؟
زبانی که کامپیوتر ها را قادر می سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، پروتکل گویند. به صورت صحیح تر، پروتکل ها قوانین و قواعد های نرم افزاری هستند که بر اساس لایه های مختلف OSI طراحی شده اند تا به سیستم ها توانایی ارتباط با یکدیگر را بدهند. همچنین محیط هایی هستند که در آنها چندین پروتکل با همدیگر مشغول کار هستند. به این محیط ها Protocol Stack می گویند.
تعداد پروتکل ها بسیار زیاد است و هر قسمت از سیستم، از پروتکل خاصی برای ارتباط استفاده می کند. چند پروتکل مهم TCP/IP ، Net BEUI، IPX/SPX ، UDF می باشد.
پروتکل TCP/IP یا Transmission Control Protocol / Internet Protocol به چندین دلیل بر سایر پروتکل ها در این زمینه پیشی گرفته است و امروزه به یکی از پر کاربرد ترین پروتکل ها در جهان تبدیل شده است. مهمترین دلایل برتری این پروتکل ویندوزی، امنیت بالا، سازگاری با روتر و کاربر آن در شبکه های بزرگ و همچنین شبکه های کوچک است. شکل کلی آن به صورت W.X.Y.Z است. به هر یک از این حروف، Octetگفته میشود. در ضمن هر کدام از این حروف، در مبنای 10 می توانند تا 255 عدد گذاری شوند. بنابراین هر خانه در مبنای 2، 8 بیتی می شود و چون 4 خانه داریم، مجموعن 32 بیت می شود!
رنج IP:
جهت برقراری ارتباط بسته به نوع ارتباط انواع رنج Ip داریم:
کلاس‌های مختلف IP
سه کلاسِ پایه‌ایِ مختلفِ نشانی‌دهیِ آی‌پی، برای شبکه‌های بزرگ، متوسط و کوچک وجود دارد. کلاس A برای شبکه‌های بزرگ، کلاس B برای شبکه‌های متوسط و کلاس C برای شبکه‌های کوچک است. علاوه بر این سه کلاس، کلاس D برای پخش چندگانه، ارسال اطلاعات به گروهی از رایانه‌ها، و کلاس E برای کارهای جستجو وجود دارند. برای شرکت در پخش چندگانهٔ آی‌پی، مجموعه‌ای از رایانه‌های میزبان باید بر سر استفاده از آدرس پخش چندگانه، به طور مشترک توافق داشته باشند. پس از تشکیل گروه پخش چندگانه یک کپی از هر بستهٔ اطلاعاتی فرستاده شده به نشانی پخش چندگانه به هر رایانهٔ میزبان در مجموعه تحویل میگیرد. بنابراین نخستین 4 بیت (از سمت چپ) آدرس IP کلاس آن را مشخص میکند. همچنین اگر نمایش نقطه‌دار را در نظر بگیریم از روی مقدار دهدهی بایت اول کلاس آن تشخیص داده میشود
| کلاس | طول بر حسب بیت | شروع | پایان | CIDR | subnet mask |
|---|---|---|---|---|---|
| Class A | 0 | 0.0.0.0 | 127.255.255.255 | /8 | 255.0.0.0 |
| Class B | 10 | 128.0.0.0 | 191.255.255.255 | /16 | 255.255.0.0 |
| Class C | 110 | 192.0.0.0 | 223.255.255.255 | /24 | 255.255.255.0 |
| [[Class D [[multicast | 1110 | 224.0.0.0 | 239.255.255.255 | /4 | Not Defined |
| [[Class E [[reserved | 1111 | 240.0.0.0 | 255.255.255.255 | /4 | Not Defined |
IPخصوصی
برای جلوگیری از هدردهی آی‌پی در هر کلاس، یک محدودهٔ آی‌پی برای شبکه‌های خصوصی (مانند شبکهٔ داخلی ادارات و شرکت‌ها) در نظر گرفته شده‌است
10.0.0.0 الی 10.255.255.255: این رنج برای استفاده در شبکه های محلی رزور شده است. با این رنج 1 شبکه به همراه 256*256*256 کامپیوتر خواهیم داشت. علت واضح است. در کلاس A، تنها Octed اول یعنی W، شماره شبکه(Net ID) است. چون در هر دو رنج، عدد 10 تغییر نکرده است بنابراین یک شبکه بیشتر نخواهیم داشت. تعداد کامپیوتر ها هم که سه Octed بعدی خواهد بود.
172.16.0.0 الی 172.31.255.255: باز هم برای استفاده در شبکه های محلی با این تفاوت که در این حالت 16 شبکه خواهیم داشت.
192.168.00. الی 192.168.255.255: این رنج هم برای استفاده ی Local با 255 شبکه. شاید بعضی از دوستان با این آدرس IP آشنا باشند. علت استفاده از این رنج همین است که در اینترنت از آن استفاده نمی شود و همچنین شبکه های بیشتری دارد و با وجود تعداد کمتر کامپیوتر در هر شبکه(نهایتن 255 کامپیوتر در هر شبکه)، IP ها را بی جهت مصرف نمی کند. یکی از اصول مهم، استفاده ی درست و به مقدار از آدرس های IP است که در شبکه های کوچک تا متوسط، رنج 192.168 کاملا جواب میدهد.
127.0.0.1: این IP هم در اینترنت وجود خارجی ندارد! Loopback کردن، Ping کردن و همچنین استفاده در Troublesshooting(اشکال زدایی) از کاربرد های این IP است!
169.254.0.0: به جای اون 0.0 شما Y.Z بگذارید. به این معنا که هر دو عدد تا 255 قابل مقدار دهی هستند. این IP یک کاربرد خاص دارد که گفتنش نیاز به توضیح فراوان دارد. البته در چند پست بعد، به احتمال زیاد در این مورد هم صحبت خواهیم کرد. اما فعلن همین قدر بس که این رنج هم در اینترنت وجود ندارد و برای اختصاص IP در حالت APIPA رزرو شده است.
تا اینجا با IP آشنا شدیم حالا جهت تخصیص IP باید طرح کلی از شبکه که میخواهیم داشته باشیم، برای مثال شبکه فقط محلیست و یا نیاز به اینترنت هم دارید ، آیا سرور نیاز دارم یا خیر، در شبکه سرور و یا روتر موجود است؟
بعد از ایجاد طرح کلی جهت کار باید تنظیمات را ایجاد کنیم:
برای مثال ما می خواهیم یک شبکه متشکل از یک سیستم با ویندوز XP ،یک سیستم با ویندوز 7 ،یک لب تاپ با ویندوز 8 ، یک مودم ADSL با 4 پورت شبکه و مجهز به وایرلس را با هم شبکه کنیم تا علاوه بر ایجاد یک شبکه داخلی جهت انتقال فایل ، اشتراک و… بتوانیم اینترنت ADSL را هم بین سیستم ها تقسیم و اشتراک بگذاریم.
نکته:- جهت IP دهی دو روش دستی و اتوماتیک(DHCP) موجود است جهت آموزش بهتر در اینجا روش دستی را توضیح میدهیم
- مودم های ADSL چند پروت مجهز به روتر و هاب نیز هستند یعنی کار یک هاب سویچ ، روتز و دریافت اینترنت را با هم انجام میدهند
- جهت ایجاد شبکه با سیم برای رایانه های از سیم شبکه و سوکت زدن که اینجا آموزش داده شد استفاده کنید
ابتدا باید از مودم ADSL که در اینجا حکم یک سرور را دارد سیم شبکه تا دو سیستم ویندوز XP و 7 و لب تاب را با وایرلس به شبکه اتصال دهیم
بعد از برقراری ارتباط سیم با مودم باید IP آدرس ها را وارد کنیم ( نکته IP آدرس مودم ها بصورت پیش فرض 192.168.1.1 می باشد، جهت ایجاد یک شبکه ساده ما همین رنج را استفاده میکنیم)
یعنی Ip آدرس ها را بصورت زیر استفاده میکنیم( یک مدیر شبکه خوب لیستی از Ip های اختصاص داده شده را یاداشت و یا در یک فایل ذخیره دارد)
| نام دستگاه | IP |
| مودم ADSL | 192.168.1.1 |
| سیستم شماره 1 با ویندوز XP | 192.168.1.2 |
| سیستم شماره 1 با ویندوز 7 | 192.168.1.3 |
| لب تاب با ویندوز8 | 192.168.1.4 |
همانطور که ملاحظه کردید تخصیص IP بگونه ایست که در رنج IP که داریم ( در انجا 192.168.1.X ) فقط قسمت آخر را تغییر میدهیم.
ویندوز XP
برای دادن IP در هر سیستم عامل روشهای و مسیر های مختلفی وجود دارد ما در انجا روش کلی و استاندارد را پیش میرویم:
ابتدا به Control Panel بروید
روش کارت شیکه مورد نظر ( بصورت معمول با نام Local Area Connection برای اتصثال های با سیم شبکه) کلیک راست و Properties را انتخاب کنید
دو گزینه Obtain an IP address automatically جهت IP دهی اتوماتیک و گزینه Use the following IP address جهت IP درهی دستی می باشد ما گزینه Use the following IP address را انتخاب میکنیم
IP مورد نظر را در قسمت IP address با رعایت محل قرار گیری اعداد وارد میکنیم( در اينجا 192.168.1.2)
SubNet را بصورت 255.255.255.0 وارد میکنیم
Gatewayرا با IP مودم ADSL هماهنگ میکنم تا سیستم بتواند از اینترنت هم استفاده کنید ( در اینجا 192.168.1.1)
در مقاله های بعدی در مورد Subnet , Gatewayبیشتر صحبت خواهیم کرد
پنجره ها را OK می کنیم
بدین صورت IP آدرس برای سیستم شماره یک انجام شد
جهت اطمینان می توانید IP مودم را Ping نماید و یک صفحه اینترنت را باز کنید تا از تنظیمات مطمئین شود ( آموزش دستور PING)
ویندوز7
ابتدا به Control Panel بروید
بر روی گزینه Network and Sharing Center کلیک کنید
روش کارت شیکه مورد نظر ( بصورت معمول با نام Local Area Connection برای اتصثال های با سیم شبکه) کلیک راست و Properties را انتخاب کنید
دو گزینه Obtain an IP address automatically جهت IP دهی اتوماتیک و گزینه Use the following IP address جهت IP درهی دستی می باشد ما گزینه Use the following IP address را انتخاب میکنیم
IP مورد نظر را در قسمت IP address با رعایت محل قرار گیری اعداد وارد میکنیم ( در اينجا 192.168.1.3)
SubNet را بصورت 255.255.255.0 وارد میکنیم
Gatewayرا با IP مودم ADSL هماهنگ میکنم تا سیستم بتواند از اینترنت هم استفاده کنید ( در اینجا 192.168.1.1)
در مقاله های بعدی در مورد Subnet , Gatewayبیشتر صحبت خواهیم کرد
بدین صورت IP آدرس برای سیستم شماره دو انجام شد
جهت اطمینان می توانید IP مودم را Ping نماید و یک صفحه اینترنت را باز کنید تا از تنظیمات مطمئین شود ( آموزش دستور PING)
ویندوز8
موس را به سمت راست از پايين به بالا بريد تا منوي ويندوز 8 نمايش داده شود گزينه Settings را انتخاب كنيد
Control Panel را انتخاب كنيد
از قسمت بالا Category را بر روي Large ويا Small icons قرار دهيد
Network and Sharing Center را انتخاب كنيد
در سمت چپ بر روي گزينه Change adapter setings كليك كنيد
روش کارت شیکه مورد نظر ( بصورت معمول با نام Local Area Connection برای اتصال های با سیم شبکه) کلیک راست و Properties را انتخاب کنید.
IP مورد نظر را در قسمت IP address با رعایت محل قرار گیری اعداد وارد میکنیم( در اينجا 192.168.1.4)
SubNet را بصورت 255.255.255.0 وارد میکنیم
Gatewayرا با IP مودم ADSL هماهنگ میکنم تا سیستم بتواند از اینترنت هم استفاده کنید ( در اینجا 192.168.1.1)
در مقاله های بعدی در مورد Subnet , Gatewayبیشتر صحبت خواهیم کرد
پنجره ها را OK می کنیم
بدین صورت IP آدرس برای سیستم شماره سه رانجام شد
جهت اطمینان می توانید IP مودم را Ping نماید و یک صفحه اینترنت را باز کنید تا از تنظیمات مطمئین شود ( آموزش دستور PING)
نكته:
- IP خود سيتم 127.0.0.1 را localhost مي گويند مي باشد.
- دادن IP همانطور كه ديدين در ويندوز‌هاي مختلف روش يكساني دارد.
- IP بصورت ایستا (Static) و پویا(Dynamic) هم تقسیم بندی می شود، IP های استاتیک با هر بار وصل‌شدن به شبکهٔ داخلی و یا اینترنت تغییر میکند. اما آی‌پی ایستا (Static) اینطور نیست، IP استاتیکی که در اینترنت به ما تعلق میگیرد را IP Valid نیز میگویند.
- IP از دو قسمت يکى Net ID و ديگرى Host ID تشکيل مى‌شود که دسته‌اى از بيت‌ها تعيين‌کننده Net ID آدرس IP هستند و زمانى که تعداد بيت‌هاى Net ID تمام شد، بيت‌هاى مربوط به Host ID مورد استفاده قرار مى‌گيرند. البته اين امر بستگى به کلاسى دارد که Net ID در آن قرار دارد.
يافتن IP سيستم
براي يافتن IP سيستم چنديد روش قابل اجراست
1- در خطر فرمان CMD دستور ipconfig را اجرا كنيد.
2- بروي عنوان كارت شبكه مانند Local Area Connection كليك كنيد در ويندوز XP بگ support و در ويندوز7 و8 گزينه Details… را جهت مشاهده IP Address انتخاب كنيد.
IP آدرس خود را از گوگل بپرسيد !!
IPV4 در واقع خلاصه شده Internet Protocol version 4 است که نسخه چهارم شیوه آدرس دهی در وب است و شما همگی با آن آشنا هستید . آی پی رایانه شما چیزی مانند 99.48.227.227 است که شما برای انتقال و دریافت داده در وب به این آدرس های مجازی احتیاج دارید تا شناسایی شوید و در واقع این اعداد حکم کارت شناسایی شما را دارند . ارقام این نسخه بسیار کم است و هم اکنون که بیش از 4.29 میلیارد آدرس ایجاد شده.طراحی پروتکل IPv4 به سال ۱۹۷۰ برمی گردد .در این پروتکل می توانیم حدود۳۲^۲ آدرس ایجاد نمائیم یعنی حدود ۴ میلیارد آدرس ! و این با تصورات آن زمان رقم بزرگی بود، اما امروزه که علاوه بر تمام تجهیزات کامپیوتری موبایل ها و حتی یخچال و تلویزیون هم با اینترنت ارتباط دارند و نیازمند آدرس دهی تحت IP هستند ، این پروتکل دیگر جوابگو نیست .
IPV6 سیستم جدید آدرس دهی بر اساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرسهای اینترنتی را نسبت به IPV4 تا چندین برابر افزایش دهد. به این معنی که نسخه 4 آدرسهای عددی اینترنتی تنها می تواند 3/4 میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند اما نسخه 6 این پروتکل می تواند از دو هزار و 128 میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IP های بیشتری ایجاد شود.
آدرس های IPv4 سی و دو بیتی هستند که شامل 4 بخش 8 بیتی میشوند و هر 8 بیت را با اعداد ده دهی (0 تا 255) نمایش میدهیم . اما در IPv6 آدرس ها ۱۲۸ بیتی و شامل ۸ بلوک ۴ تایی ( ۱۶ بیتی ) هستند که با اعداد در مبنای هگزا دیسمال کامل می شوند مانند :
Dab7: 65b3: 1A22: 0000: 0dc7: 1411: 43cd: 1121
